Isabel Vilalba, enviada pola Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulheres ao Fórum de Soberania Alimentária

A Marcha Mundial das Mulheres organiza junto com Via Campesina, o Foro Mundial de Trabalhadores da Pesca, ROPPA – Réseau des Organisations Paysannes et de Producteurs de l’Afrique de l’Ouest, Foro Mundial de Povos Pescadores (WFFP), IPC - Comité de Planificaçom Internacional para la soberanía alimentária, Rede para a Soberanía Alimentaria, e Amigos de la Tierra, um Foro Mundial sobre Soberania Alimentaria. O país elegido para celebrar este encontro é Mali, por ser um país eminentemente agrícola, num continente, o Africano, que também destaca pola produçom de alimentos. A Coordenadora da Marcha Mundial das Mulheres na Galiza conta cumha representante nesta reuniom internacional, Isabel Vilalba, que ademais representa à Coordenadora europeia da Marcha. Som obxectivos deste fórum unificar os distintos conceitos de soberania alimentária e trazar linhas de acçom em comúm para defender o direito dos povos a produzir seus próprios alimentos com independência das condiçons do mercado.



As organizaçons de Mali quixerom que este forum levase o nome dumha mulher muito conhecida na historia deste país africano. Esta mulher chamava-se Nyéléni. Distinguiu-se como labrega e luitadora,numha sociedade que a considerava incapaz por ser mulher soa, sem home nem irmaos, chegando a conseguir duas variantes de sementes de cereal moi utilizadas em Mali.

Nyéléni 2007 - Fórum para a Soberania Alimentária. 23 - 27 de Fevereiro de 2007. Sélingué. Mali


Isabel Vilalba, enviada pola Coordenadora Galega da Marcha Mundial das Mulheres ao Fórum de Soberania Alimentária, que se celebra em Mali, do 23 ao 27 deste mês de Fevereiro.

Sítio web oficial do Fórum:

http://www.nyeleni2007.org

Sítio web oficial da Marcha Mundial das Mulheres na Galiza

http://www.feminismo.info

Material: 8 de Março de 2007

Texto em normativa -rag- :

ELIXE: COMPARTIR OU DISCRIMINAR

As mulleres temos un papel importantísimo na economía. Realizamos a maioría do traballo que supón o coidado e a reprodución humana. Este traballo silenciado no ámbito económico, chegaría a representar entre un 15 e un 20% do PIB (Produto Interior Bruto). Un traballo que é a base do resto da produción económica e que permite, ao non estar valorado, á acumulación e o gaño capitalista. Ademais, darnos a exclusividade nas responsabilidades domésticas, serviu de escusa ao longo dos tempos, para contemplar a inclusión das mulleres no mundo laboral como algo temporal ou complementario do seu traballo natural no fogar. Iso provocou e segue mantendo, as diferencias salariais, a maior presencia feminina en sectores laborais precarizados e na economía submerxida.

Se calculáramos a cantidade de bens e servizos que unha sociedade tería que xerar para cubrir o traballo da reprodución e o coidado humano veríamos que se trata dun traballo impagábel. Compartillar eses traballos é a única opción para que deixe de ser discriminatorio para as mulleres.

Tratase dunha elección simples: compartillar ou discriminar. Non se trata só dunha elección individual que afecta ás persoas que conviven xuntas ou teñen responsabilidades familiares, tratase dunha elección que abrangue tamén as estruturas económicas, sociais e políticas. Elixir entre compartillar ou discriminar, significa esquecer a acumulación de beneficios e capital a costa de condicións laborais que non permiten nin aos homes nin ás mulleres, a conciliación da vida laboral e familiar. Significa elixir políticas que invistan e afortalen no sector público, redes asistenciais e servizos que axuden a esa conciliación. Significa elixir modelos sociais (educacionais, relixiosos, de lecer, afectivos, sexuais, políticos...) de igualdade. O feminismo coloca así, a toda a sociedade nunha encrucillada onde só se poden seguir dúas direccións, a do cambio social que permita compartillar o traballo que sustenta a existencia da Humanidade, ou o camiño da perpetuación da discriminación das mulleres, onde a violencia e a pobreza coexisten co gasto sem medida, a ostentación e a depredación do planeta.


Texto em normativa -agal- :

ELEGE: COMPARTIR OU DISCRIMINAR

As mulheres temos um papel importantíssimo na economia. Realizamos a maioria do trabalho que supom o cuidado e a reproduçom humana. Este trabalho silenciado no ámbito económico, chegaria a representar entre um 15 e um 20% do PIB (Produto Interior Bruto). Um trabalho que é a base do resto da produçom económica e que permite, ao nom estar valorado, a acumulaçom e o ganho capitalista. Ademais, outorgar-nos a exclusividade nas responsabilidades domésticas, serviu de escusa ao longo dos tempos, para contemplar a inclusom das mulheres no mundo laboral como algo temporal ou complementário do seu trabalho natural no fogar. Isso provocou e segue mantendo, as diferências salariais, a maior presência feminina em setores laborais precarizados e na economia submergida.

Se calculáramos a quantidade de bens e serviços que umha sociedade teria que gerar para cobrir o trabalho da reproduçom e o cuidado humano veríamos que se trata dum trabalho impagável. Compartilhar esse trabalho é a única opçom para que deixe de ser discriminatório para as mulheres.

Trata-se dumha eleiçom simples: compartilhar ou discriminar. Nom se trata só dumha eleiçom individual que afecta as pessoas que convivem juntas ou tenhem responsabilidades familiares, trata-se dumha eleiçom que abrangue também as estruturas económicas, sociais e políticas. Eleger entre compartilhar ou discriminar, significa esquecer a acumulaçom de benefícios e capital a costa de condiçons laborais que nom permitem nem aos homens nem às mulheres, a conciliaçom da vida laboral e familiar. Significa eleger políticas que invistam e afortalem no sector público, redes assistenciais e serviços que ajudem a essa conciliaçom. Significa eleger modelos sociais (educacionais, religiosos, de lecer, afectivos, sexuais, políticos...) de igualdade. O feminismo coloca assim, a toda a sociedade numha encruzilhada onde só se podem seguir duas direcçons, a do cámbio social que permita compartilhar o trabalho que sustenta a existência da Humanidade, ou o caminho da perpetuaçom da discriminaçom das mulheres, onde a violência e a pobreza coexistem co gasto sem medida, a ostentaçom e a depredaçom do planeta.
___________________________________
Jogo de três cartacez de 150 x 100 cm
Para ampliar clicar acima das imagens

Palavras de Paula López Brage na concentraçom ante o assassinato dumha mulher em Meanho

Paula López, da Coordenadora Local da Marcha Mundial das Mulheres, dirigiu umhas emotivas palavras ao final da concentraçom convocada em Ferrol para monstrar a dor e repulsa pola nova vítima mortal de violência de género no nosso país.

Estamos aquí unha vez mais, porque hoxe morreu outra muller galega, victima da violencia contra as mulleres.

Mªdel Carmen, seguro que levaba aguantando o maltrato do seu home moito tempo, e aínda que aparentaba ser un bó veciño, non era un bó marido nin un bó pai, xa que Mªdel Carmen púxose no medio dun coitelo que ameazaba ó seu fillo e que acabou ca súa vida, tendo testemuñas que os oian bater e berrar, testemuñas que ficaban mudas como a maioría desta sociedade..

Con este acto queremos dar o noso apoio a todas as mulleres que esten sufrindo en silencio a violencia dos seus compañeiros.

E animandoas a denunciar vou a ler unha poesía que fixen para o 25 de novembro do 2005.

ventre fértil dun bastardo inútil
beizos secos de bicos infames
pensamentos encadeados na afectividade
non podo rachar con esta condena
que me ten sometida ata saturarme
de sentimentos empobrecidos
que se gangrenan con cada caricia
caricias que son preámbulos
de noites frías e días de soidade
caricias enlazadas con tantas mentiras coñecidas
caricias que nun instante trócanse por palabras ácidas
caricias que rematan estrangulando a esperanza
non sexas prisioneira das caricias que te oprimen
rompe as reixas da cela que te someten
que non te deixan ser
desvencellate da farsa desas caricias e querete
si...querete,nalgun lugar estás tí....MULLER

Concentración da MMM.6/02/2007 asasinato de Mº del Carmen (Meaño)

Paulina López Brage
7 de Fevereiro de 2007

Convocatoria en Vigo: Esta vez foi Mª Carmen quen morreu pero cando unha muller é asasinada todas somos víctimas

MARCHA MUNDIAL DAS MULLERES
R/ Romil, 20
VIGO



CONCENTRACIÓN,
MÉRCORES, 7 DE FEBREIRO,
ÁS 8 DA TARDE,
DIANTE DO MARCO

A Marcha Mundial das Mulleres de Vigo quere manifestar a sua dor pola morte de Mari Carmen, veciña de Meaño, e a sua repulsa unha vez máis pola violência de xénero. E queremos facer pública a nosa raiba e a nosa dor para que o seu asasinato non sexa silenciado.

Mari Carmen é a primeira víctima de violencia de xénero en Galiza neste ano 2007, pero temos que lembrar que non é a primeira en Galiza desde o 2005 como din algúns meios de comunicación. No ano 2006 foron asesinadas outras tres mulleres: Águeda (en Baiona), Argentina (en Vigo) e Mª Mar (en Cedeira), sen contar coa muller nixeriana aparecida morta en Vigo da que non sabemos se morreu por causas naturais.

Unha vez máis temos a constatación dolorosa de que a “familia e o fogar” seguen sendo lugares inseguros para as mulleres, porque non está garantida a nosa seguridade, e a nosa liberdade.

A violencia de xénero non é un problema individual causado polo álcool, ainda que éste pode ser un desencadenante, nen é un problema das mulleres, ainda que somos nós quen o sofrimos. É un problema da cultura masculina/patriarcal e dos homes. Son as normas desta cultura as que propician e toleran a violéncia e son “homes” as que a exercen de diversos modos e en diferentes ámbitos. Por todo iso é necesário o compromiso de toda a sociedade para colaborar na loita contra a violéncia.

Esta vez foi Mª Carmen quen morreu pero cando unha muller é asasinada todas somos víctimas.

CONCENTRACIÓN,

MÉRCORES, 7 DE FEBREIRO,

ÁS 8 DA TARDE, DIANTE DO MARCO

Fotos do acto, na Praça de Amada Garcia em Ferrol, de raiba, repulsa e dor polo assassinato de Mª Carmen

Convocatória em Ferrol

A MARCHA MUNDIAL DAS MULLERES CONVOCA UNHA CONCENTRACIÓN EN SINAL DE DOR E REPULSA POLO ASASINATO DE Mª CARMEN

Concentración este martes, ás 8 da tarde, día 6 de febreiro, na Praza de Amada García, diante do Edificio Administrativo da Xunta de Galicia de Ferrol

A Marcha Mundial das Mulleres quere manifestar a súa dor pola morte de Mari Carmen, veciña de Meaño, e a sua repulsa unha vez máis pola violência de xénero. E queremos facer pública a nosa raiba e a nosa dor para que o seu asasinato non sexa silenciado.

Mari Carmen é a primeira víctima de violencia de xénero en Galiza neste ano 2007, pero temos que lembrar que non é a primeira en Galiza desde o 2005 como din algúns meios de comunicación. No ano 2006 foron asesinadas outras tres mulleres: Águeda (en Baiona), Argentina (en Vigo) e Mª Mar (en Cedeira), sen contar coa muller nixeriana aparecida morta en Vigo da que non sabemos se morreu por causas naturais.

Unha vez máis temos a constatación dolorosa de que a “familia e o fogar” seguen sendo lugares inseguros para as mulleres, porque non está garantida a nosa seguridade, e a nosa liberdade.

A violencia de xénero non é un problema individual causado polo álcool, ainda que éste pode ser un desencadenante, nen é un problema das mulleres, ainda que somos nós quen o sofrimos. É un problema da cultura masculina/patriarcal e dos homes. Son as normas desta cultura as que propician e toleran a violéncia e son “homes” as que a exercen de diversos modos e en diferentes ámbitos. Por todo iso é necesário o compromiso de toda a sociedade para colaborar na loita contra a violéncia.

Esta vez foi Mª Carmen quen morreu pero cando unha muller é asasinada todas somos víctimas.


MMM na comarca de Ferrol
FENE [Ferrol-Terra]:
Escola Fonte do Campo S/N
15500 Fene
Telfs 652201003 - 667685430 - 696732735

Marcha Mundial das Mulleres na Galiza
http://www.feminismo.info

correio-e: marchagaliza@feminismo.info

MMM web-internacional
http://www.marchemondiale.org

Rede Estatal de Organizacións Feministas Contra a Violencia de Xénero
http://www.redfeminista.org


A Rede fai un chamamento:

A todas as mulleres para que non toleren nas súas relacións, tanto públicas como privadas, ningunha afronta á súa dignidade e integridade, sumándose á defensa de cantas iniciativas tendan á erradicación da Violencia de Xénero.


A noticia nos medios de comunicación convencionais:
=============
La Voz de Galicia
=============
Diario de Ferrol
=============
Galicia Hoxe
=============
Faro de Vigo
=============

Respéctame as miñas diferencias, os meus desexos, a miña sexualidade, a miña historia, a miña capacidade de decidir, de pensar, de traballar, de gozar; de decidir sobre a miña vida , a miña sexualidade, as miñas amizades, os meus estudos, o meu traballo; sen imposicións, sen malos tratos, sen discriminacións, sen violencia, sen estereotipos, sen sexismo, sen machismo,...